Ασθένειες του προστάτη - Αδένωμα και προστατίτιδα. Μην ξεκινάτε την παθολογία

Ο προστάτης ή ο σίδηρος του προστάτη βρίσκεται στη βάση της ουροδόχου κύστης. Το όργανο παράγει υγρό σπόρου που ρίχνεται στην ουρήθρα κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτισης. Το μυστικό του προστάτη δημιουργεί βέλτιστες συνθήκες για τη διάρκεια ζωής του σπερματοζωαρίου έξω από το σώμα ενός ανθρώπου.

Για να αντιμετωπίσετε έναν ειδικό με συμπτώματα προστατίτιδας

Γεγονότα για τον προστάτη

Η δραστηριότητα του προστάτη ελέγχεται από τις σεξουαλικές ορμόνες των ανδρών. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας, το τεστοστεστονοννόννανα αυξάνεται, γεγονός που οδηγεί σε ενεργό ανάπτυξη του αδένα του προστάτη. Ο προστάτης έχει τον μέγιστο όγκο σε 20-40 χρόνια.

Προστατίτιδα

Τα αιτιώδη μέσα μολυσματικής προστατίτιδας στις περισσότερες περιπτώσεις είναι βακτήρια ή ιοί. Λιγότερο συχνά, η ασθένεια μπορεί να είναι μια επιπλοκή των φλεγμονωδών ουρολογικών ασθενειών - επιδιδυμίτιδα, ουρηθρίτιδα, φλεγμονή λουλουδιών.

Στις εκδηλώσεις τους, η μη λοίμωξη της προστατίτιδας δεν διαφέρει πρακτικά από τις λοιμώξεις. Οι διαφορές σχετίζονται με τα αποτελέσματα της εξέτασης: Σε αυτόν τον τύπο ασθένειας, το παθογόνο δεν ανιχνεύεται.

Συμπτώματα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η προστατίτιδα αρχίζει έντονα. Υπάρχουν τρεις μορφές οξείας βλάβης του προστάτη:

  • Katarrhal, συνοδευόμενος από μια μικρή διαταραχή της ούρησης και ελαφρού πόνου πίσω από το Schubis και στην περιοχή του πρωκτού.
  • Τα ακόλουθα στο οποίο εκφράζονται η ούρηση και ο πόνος περισσότερο.
  • Purisier, συνοδευόμενος από έντονο πόνο, πυρετό, επιδείνωση στη γενική κατάσταση και προβλήματα με την εκκένωση των ούρων. Η εξάπλωση της λοίμωξης στο όσχεο οδηγεί σε φλεγμονή των όρχεων (ορχίτιδα). Μερικές φορές εμφανίζονται πυώδη αποστήματα στην πισίνα.

Χωρίς θεραπεία, η ασθένεια πηγαίνει σε χρόνια μορφή. Τα οξεία συμπτώματα μπορούν να χωριστούν τακτικά σε υποθερμία στη χαμηλή περίοδο (Spring Schnitzel).

Μερικές φορές η ασθένεια κερδίζει αμέσως μια χρόνια πορεία. Σε αυτή την περίπτωση, τα συμπτώματα της νόσου αυξάνονται σταδιακά, γεγονός που αναγκάζει πολλούς άνδρες να μην τα συνδέουν με την προστατίτιδα, αλλά με αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.

Στη χρόνια προστατίτιδα, υπάρχει:

  • Συχνή ούρηση, η εμφάνιση μιας ξαφνικής ώθησης, ειδικά τη νύχτα.
  • Αργή, διαλείπουσα, αδύναμη πρωταρχική πίεση.
  • Πόνο κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτισης.
  • Προβλήματα ισχύος.

Οι παθολογικές αλλαγές επηρεάζουν τους τοίχους της ουροδόχου κύστης, των νεφρών και του νεύρου πλέγματος που πηγαίνουν στον προστάτη. Αυτό οδηγεί στην εμφάνιση πόνου στην κάτω πλάτη και δυσκολίες στην εκφόρτωση ούρων. Υπάρχει πόνος κατά τη διάρκεια της ανέγερσης και της εκσπερμάτισης.

Τα δυσάρεστα φαινόμενα μειώνουν τη συνταγή επαρκούς θεραπείας. Όσο νωρίτερα ο ασθενής αρχίζει να θεραπεύει, τόσο μεγαλύτερη είναι η ευκαιρία να αποκατασταθεί πλήρως η υγεία.

Για τη διάγνωση της προστατίτιδας:

  • Γενική εξέταση, προϊστορία της αναάμικης, αξιολόγηση των καταγγελιών και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
  • μια εξέταση στην οποία προσδιορίζονται το μέγεθος του προστάτη, η πυκνότητα και άλλες παράμετροι του.
  • Η εξέταση του υγρού επίχου, ούρων και σπόρων στο SPPP.

Θεραπεία της προστατίτιδας

Η θεραπεία επιλέγεται ανάλογα με τις αιτίες της χρόνιας φλεγμονής στον προστάτη. Σε περίπτωση λοίμωξης, μια καλά επιλεγμένη πορεία φαρμάκων μπορεί να εξαλείψει πλήρως την αιτία της φλεγμονώδους διαδικασίας.

Σε περίπτωση επιπλοκών, η θεραπεία στοχεύει στην εξάλειψη τους. Ο ασθενής προβλέπει φάρμακα και διαδικασίες που βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία, ανακουφίζουν το οίδημα, εξαλείφουν τον πόνο και εξομαλύνουν τη λειτουργία του αδένα.

Είναι ευκολότερο να θεραπευτεί η φλεγμονή του αδένα του προστάτη εάν διαγνωστεί στην αρχή της ανάπτυξης της νόσου. Ωστόσο, η σύγχρονη ιατρική επιτρέπει στους ασθενείς που έχουν γίνει χρόνιοι στους οποίους η ασθένεια έχει γίνει χρόνια.

Προκειμένου να αποφευχθεί η υποβάθμιση στη χρόνια μορφή της νόσου, πραγματοποιείται θεραπεία της αεροπορικής άμυνας προκειμένου να ελέγξει την πορεία της προστατίτιδας, η οποία αποφεύγει τις επιπλοκές.

Για το σκοπό αυτό, συνταγογραφούνται μασάζ προστάτη, εγγραφή και αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή. Σε προχωρημένες χρόνιες περιπτώσεις, πραγματοποιείται χειρουργική απομάκρυνση του αδένα του προστάτη εάν η θεραπεία δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σημαντικοί παράγοντες για την προστατίτιδα

  • Ο διορισμός της θεραπείας είναι δυνατός μόνο μετά από ακριβή διάγνωση.
  • Σε προχωρημένες περιπτώσεις, μπορείτε να βελτιώσετε σημαντικά την κατάσταση του ασθενούς και να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής.
  • Η εξαφάνιση των συμπτωμάτων της προστατίτιδας δεν αποτελεί ένδειξη για το τέλος της θεραπείας.
  • Η ασθένεια δεν πηγαίνει σε καρκίνο.
  • Η προστατίτιδα δεν είναι λόγος να αρνηθεί το σεξ, εκτός από έναν οξύ χρόνο, συνοδευόμενο από πόνο κατά τη διάρκεια της ανέγερσης και της εκσπερμάτισης.

Προστάτης -επιβάτης

Adenom - καλοήθη υπερπλασία (αύξηση) του προστάτη. Τα τελευταία χρόνια, η ασθένεια ήταν "νεότερη". Οι περιπτώσεις αύξησης του προστάτη καθορίζονται ακόμη και από ασθενείς ηλικίας 30 ετών. Σε αυτή την ομάδα, η πιθανότητα αναγνώρισης αδενώματος είναι περίπου 10%.

Στην ηλικία των 65 ετών, βρίσκεται ένας αυξημένος προστάτης σε κάθε δεύτερο άνθρωπο. Σε ασθενείς ηλικίας άνω των 70 ετών, οι διαστάσεις του προστάτη υπερβαίνουν τον κανόνα σε σχεδόν το 90% των περιπτώσεων.

Μια επικίνδυνη εκδήλωση του αδενώματος του προστάτη είναι ο σχηματισμός κόμβων που συμπιέζουν την ουρήθρα. Οι σχηματισμοί κόμβων αυξάνονται αργά επειδή αναπτύσσεται σταδιακά παραβίαση της ούρησης.

Σύμφωνα με την πιο κοινή θεωρία, η ανάπτυξη του αδενώματος του προστάτη είναι αποτέλεσμα μιας ορμονικής ανισορροπίας που αναπτύσσεται με την ηλικία στο σώμα ενός ατόμου.

Συμπτώματα

Κάθε τέταρτος ασθενής βρίσκει δυσκολίες στην ούρηση. Οι ισχυροί μύες της ουροδόχου κύστης μπορούν πρώτα να ωθήσουν τα ούρα προς τα έξω. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του αδενώματος, οι μηχανισμοί αντιστάθμισης σταματούν να ασχολούνται με αυτό και ο ασθενής έχει προβλήματα με ούρηση:

  • διαλείπουσα ηλεκτρική ενέργεια.
  • αδύναμη ούρηση "πίεση".
  • Επισυνάψτε τη διαδικασία των ούρων ·
  • Ένα αίσθημα ελλιπούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης.
  • Πόνος περιορισμένος.

Όσο περισσότερο γίνεται το αδένωμα, τόσο πιο έντονα γίνονται τα συμπτώματα. Η παρόρμηση γίνεται πιο συχνά και αρχίζει να ενοχλεί τη νύχτα. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, σχηματίζεται ένα παράδοξο φαινόμενο: ο σταθερός ερεθισμός του τοίχου της ουροδόχου κύστης οδηγεί στην ανεξέλεγκτη μείωση και την ακράτεια ούρων.

Τα στάσιμα φαινόμενα της ουροδόχου κύστης οδηγούν στη φλεγμονή τους (cysti) και προκαλούν το σχηματισμό πέτρες. Σταδιακά, η λοίμωξη αυξάνεται στα νεφρά και προκαλεί την πυώδη φλεγμονή τους - πυελονεφρίτιδα. Μπορεί να αναπτυχθεί η επέκταση της αρτηρίας φωτισμού της νεφρικής υδροφίας. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής έχει νεφρική ανεπάρκεια.

Η συνεχής προσπάθεια κατά την ούρηση σε ηλικιωμένους ασθενείς οδηγεί σε καρδιά και αιμοφόρα αγγεία. Ακόμη και περιπτώσεις εγκεφαλικών επεισοδίων που προκύπτουν όταν προσπαθεί να "συμπιέζουν" τα ούρα.

Διάγνωση

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο ουρολόγος αξιολογεί τη φυσική κατάσταση του ασθενούς και του προστάτη του. Η αξιολόγηση του προστάτη περιλαμβάνει τον προσδιορισμό του μεγέθους, της συνέπειας και της μορφής του.

Ο ασθενής περιγράφει μια γενική ανάλυση των ούρων, ένα υπερηχογράφημα των πυελικών οργάνων, ένα υπερηχογράφημα της ουροδόχου κύστης, για τον προσδιορισμό του επιπέδου της εστίασης, του υπερηχογράφου του προστάτη χρησιμοποιώντας έναν αισθητήρα ορθού, κυστεοσκόπηση και μια ουρλυκομετρία. Ο αριθμός των απαιτούμενων εξετάσεων μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της πορείας της νόσου.

Θεραπεία

Μπορείτε να μειώσετε τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων με διαφορετικούς τρόπους. Το πιο αποτελεσματικό από αυτά είναι να προσαρμόσει το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ, την απόρριψη του καφέ και του αλκοόλ. Σε αυτή την περίπτωση, οι κλήσεις θα διαταράξουν τον ασθενή πολύ λιγότερο τη νύχτα.

Δύο ομάδες φαρμάκων χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του αδενώματος του προστάτη:

  • Alpha Blocker που βελτιώνει την εκροή ούρων κατά μήκος του ουροποιητικού συστήματος. Οι ασθενείς παρατηρούν βελτίωση στην κατάσταση σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη της θεραπείας. Οι παρενέργειες είναι ζάλη, μειωμένη αρτηριακή πίεση, γενική αδυναμία.
  • Οι παρασκευές που εμποδίζουν την τεστοστερόνη μειώνουν τον αδένα. Το αποτέλεσμα είναι αξιοσημείωτο μετά από μερικούς μήνες.

Ο πιο αποτελεσματικός και ασφαλέστερος σκοπός είναι σήμερα ο συνδυασμένος σκοπός των αναστολέων άλφα και των αναστολέων τεστοστερόνης.

Η εκτομή των διαμετρίων του προστάτη είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να απομακρυνθεί το αδένωμα και να αποκατασταθεί η κανονική ούρηση. Με τη διεξαγωγή χειρουργικών επεμβάσεων, δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν πλαγιές του δέρματος. Όλα τα εργαλεία και η κάμερα εισάγονται μέσω της ουρήθρας. Τα υφάσματα του προστάτη αφαιρούνται από έναν χειριστή που είναι εξοπλισμένο με ηλεκτρικό βρόχο.